با این همه
چه سست است
این دنیای شریر بزرگ؛
از جنس بالِ پروانههاست.
--
بهاران و
شهرهای بزرگ و
طاعونها
بر فراز تاریخ، شناورند
بر فراز تو و
من
که
دلداری میخواهیم.
--
پَرپَر بالهای
رنگارنگی
گرفتار طوفانی سخت
بر فراز دریاچه.
--
تو نیز
دیرزمانی پیش
افکندهای
نگاهت را
گفتهای
آخرین
کلامت را.
(یان کاپلینسکی, ترجمه: محمدرضا فرزاد)
برچسب : نویسنده : rxbartolutti بازدید : 34