دنیا به بطالت آبستن شده و ظلم را زاییده است.
از روح تو به کجا بگریزم و از حضور تو کجا بروم؟
اگر بالهای باد سحر را بگیرم و در اقصای دریا ساکن شوم،
در آن جا نیز سنگینی دست تو بر من است.
مرا بادۀ سرگردانی نوشاندهای،
چه مهیب است کارهای تو!
چه مهیب است کارهای تو...
)قطعه حذف شده صدای فروغ در فیلم مستند "این خانه سیاه است"(
برچسب : نویسنده : rxbartolutti بازدید : 73