ماه را دیده ام اما ...

ماه را دیدم
مثل همیشه بود
نقره ای و درخشان
مثل همیشه آن بالا
تشسته بود در آبی تیره آسمان و نظاره گر سکوت آدمها
و آرامش شان، در تاریکی شب

امروز جمعه صبح میروم
که طلوع خورشید را ببینم،
از بلندی های توچال،
ببینم که هنوز مثل گذشته داغ و تبدار است
یا دوری و ندیدن آنطرف زمین در همین نصف روز سردش کرده؟
ببینم که
از حرارتش به من هم میدهد؟
که دلسردی ام را از بعضی از آدمهای این روزگار فراموش کنم؟
که روشن کند این روزهایم را؟